Doçentlik takdim tezi olarak “Öngörülebilen İhlal” konusunu ele alan Cumalıoğlu, bu çalışmasında vadeden önce borcun ihlal edileceğinin öngörülmesi olgusu karşısında alacaklının sahip olduğu hakları Türk Hukuku, CISG ve diğer ülke hukukları bakımından karşılaştırmalı olarak incelemiş, sorunsala ilişkin özgün önerilerde bulunmuştur. Aday, mevcut ifa engeli ya da ifa güçsüzlüğü nedeniyle, borcun vadede hiç ya da gereği gibi ifa edilmeyeceğinin öngörülebilmesini öngörülebilen ihlal olarak nitelendirmiş kullandığı yeni terim ile öğretide daha önce de kullanılan öncelenmiş dönme hakkı arasındaki ilişkiyi incelemiştir. Çalışmanın Birinci Bölümünde; Öngörülebilen İhlal kavramı açıklanmış, mevut ihlal teorisi ile ileride gerçekleşecek ihlal teorisi değerlendirildikten sonra öngörülebilen ihlalin, ileride gerçekleşecek ihlal olduğunu belirtmiş fakat, öngörülebilme nedeninin mevcut bir ihlal olabileceği gibi, ifa güçsüzlüğü şeklinde de ortaya çıkabileceğini bu nedenle her iki teorinin de eksik yönleri olduğunu ifade etmiştir. Daha sonra öngörülebilen ihlali benzer kanun hükümleri ve hukuki kavramlarla karşılaştırmıştır. İkinci Bölümde öngörülebilen ihlale konu olan borcun özelliklerini incelemiştir. Üçüncü Bölümde; öngörülebilen ihlal nedeni olarak ifa engellerinin değerlendirilmesi, Türk hukukunda ve CISG’de öngörülebilen ihlale ilişkin düzenlemeler değerlendirilmiştir. Dördüncü Bölümde Türk hukukunda düzenlenmeyen öngörülebilen ihlal nedenleri ve bunlara uygulanacak hükümler incelenmiş ve Beşinci Bölümde öngörülebilen ihlalin sonuçlarına özellikle de öncelenmiş dönme hakkına yer verilmiştir. Cumalıoğlu, öngörülebilen ihlali; mevcut ifa engeli ya da ifa güçsüzlüğü nedeniyle, borcun vadede hiç ya da gereği gibi ifa edilmeyeceğinin öngörülebilmesi olarak tanımlamış, ihlal öngörülebildiğinde, borcun talep edilebilirliği öne alınmadığını fakat, alacaklıya bazı haklar, özellikle öncelenmiş dönme hakkı tandığını belirtmiştir. Cumalıoğlu’na göre, öngörülebilen ihlale neden olan durumlar; ifa güçsüzlüğü, imkansızlık, sözleşmenin olumlu ihlali, borçlunun mevcut temerrüdü ya da kötü ifası nedeniyle sözleşmenin geri kalanının gereği gibi ifa edilmeyeceğinin belli olmasıdır. Sözleşmenin olumlu ihlali; borçlunun borcunu ifa etmeyeceğini muacceliyetten önce beyan etmesi, borcunu inkarı, borcunun ifası ile çelişen sözleşmeler yapması vb. güven sarsıcı davranışları ile gerçekleşebilir. Ülkemizdeki hukuk uygulaması dikkate alınırsa, genel kıyas yöntemiyle ya da TBK m.98’in geniş yorumlanması ile aynı sonuca varmak mümkün olmayacaktır. TBK m.98 yalnızca para borcuna ilişkin ifa güçsüzlüğünde uygulanır. Bu hüküm; CISG ve Anglo-Sakson hukukunda öngörülebilen ihlalin sonuçlarını içerse de, nedenlerini de içermesi için çok daha geniş yorumlanmalıdır. TBK m.473’de eser sözleşmesi ve TTK m.23/I-a’da ard arda teslimli sözleşmelerde öngörülebilen ihlal kabul edilse de, bu düzenlemeler oldukça yetersizdir. Sürekli edimli borç ilişkilerinde, sözleşme adaletinin tehlikeye düşmesi durumunda taraflara tanınmış olan, haklı nedenle fesih hakkının; ani edimli ve ifasına başlanmamış sürekli edimli sözleşmelerdeki karşılığını oluşturan, ihlalin öngörülebilmesi olgusuna dayanan bir düzenleme dönemlik edim içeren sözleşmelerde de uygulanabilecektir.